file:///C:/Users/ClefAntonio/Documents/Picasa%20HTML-exports/joasinas/index.html
inhoud in het kort: Wat ik met bovenstaande brouillon aan moet is mij niet bekend geworden, de foto-reportage van hedenmiddag ging vanwege het noodweer ook al niet door/
antieke tempel op het eiland Sicilië
al'ambra paleis museum - binnenplaats met spiegelend bassin - de oorspronkelijke foto is door mij gemodificeerd in sepia
Van het intercontinentale internationale intercommunicatieve netwerk is de juiste begripsvorming alleen bij het systeem zelf glashelder, voor het overige blijven woord en beeld begrippen die aan tijd en plaats gebonden zijn in hun perceptiviteit, hun waarneembaarheid, en deze variëert naar gelang de aarde in een tijdsbestek om zijn as draait en in een ovalen baan wentelt rondom de zon terwijl de maan daarbij de relativiteit van de versnelling uitmaakt. Ik bedoel hiermee dat op verschillende plaatsen en op verschillende momenten verschillende waarnemers nooit hetzelfde kunnen zien, horen of lezen in een web pagina dan in het ideale geval dat zij dezelfde personen vertegenwoordigen.
Het zijn met name de factoren lezen en schrijven bij het omgaan met de interstellaire communicatie die de wereld op dit moment verdeeld houden, maar persoonlijk geloof ik niet dat deze verdeeldheid veel meer teweeg kan brengen dan een verbetering van de zelfbeleving der deelnemers aan de intercommunicatie, ik bedoel kijk eens naar het Buer bestand aan zoeken van een 'conceivement about one person you are', voor mijzelf althans is dat telkens weer een beetje schrikken. De oplossing waarnaar we niet zo op zoek waren blijkt thans te bestaan in de vorm van een welhaast opgelegde noodzaak naar het eigen domein van persoonlijke betrekkingen en betrekkelijkheden te verwijzen als een goedbedoeld excuus voor het uitblijven van de altijd zo gaarne gewenste daadkracht en het ermee samenhangende prediktaat voor een modern leiderschap.
Zou het kunnen zijn, dat zulk leiderschap in de gestalte van maatschappelijk of cultureel gepreformeerde instituties zin heeft in een tijd dat het nadenken over het principe van de vrijheid wel bijna het streven ernaar met zich brengt en dus een aanknopingspunt gezocht wordt voor dat gevoel van onvrijheid dat mensen nooit van zichzelf precies kunnen duiden? Kan het bestaan dat om de inhoud van zo'n elementair beginsel als waar de samenleving altijd behoefte aan heeft gehad en behoefte zal houden tot uitdrukking te brengen zo'n leiderschap niet alleen mogelijk is maar ook als een goed gegeven in de cultuur wordt beleefd zich bekommerend om en richting aangevend in een nu eens met elkaar verbinden, dan weer onderscheiden en verdelen van in principe dezelfde eenheden van informatie?
Het is de menselijke factor in het vertegenwoordigende, op democratische beginselen gestoelde principe van de vrijheid van keuze die daaraan het gevolg kan geven, dat aan de chaos die sommigen zo vrezen wordt voorbijgegaan en dat de self-fulfilling prophecy van 'nooit meer een oorlog dus komt er weer een' ontweken kan worden en ontdaan van zijn misleidende macht. Maar dat veronderstelt een diep vertrouwen in de menselijke vrijheid en het besef dat het ooit dan wel goed zal zijn te leven in die nieuwe wereld die er ongetwijfeld komen zal heeft opgeleverd dat deze zich kan manifesteren in het nieuwe millennium dat zich nu reeds heeft laten aankondigen op essentiële punten.
hierboven: de Transsyberië Express trein vanaf Moscow op weg naar Wladiwostok door het landschap van Eurazië nabij het Baikal meer// van west naar oost is een groot verschil, dat kan men op de Nevski Prospekt gemakkelijker te weten komen en wordt er poëtischer geformuleerd dan in de trein van Amsterdam naar Berlijn/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten